Napisz co wiesz o św, Stanisławie biskupie Zobacz odpowiedź Reklama Reklama michcio51 michcio51 a potem pierwszym polskim świętym . Urodził się 26,07,1030
Część I Wyznanie wiary NATCHNIENIE PISMA ŚWIĘTEGO 1. Gdy mówimy o natchnieniu, mamy najczęściej na myśli poetę albo też kogoś, kto pod wpływem jakiejś nadnaturalnej mocy przepowiada przyszłość (szczególnym przypadkiem jest tu wieszcz – „natchniony poeta”, „poeta prorok”). Jedna z definicji „natchnienia”, którą podaje słownik języka polskiego, to „myśl, pobudka, podnieta, idea, pomysł zaczerpnięte skądś, powstałe pod czyimś wpływem albo pod wpływem czegoś, pobudzające kogoś do działania”. Te znane pojęcia mogą z jednej strony pomagać nam w rozumieniu, czym jest natchnienie Pisma Świętego, z drugiej zaś – przeszkadzać. Pomagać – bo pokazują że natchnienie pochodzi z jakiegoś zewnętrznego źródła, niezależnego od tego, kto zapisuje natchnione słowa; przeszkadzać – bo zdaje się czynić z piszącego jedynie bierne, bezwolne narzędzie. 2. Co oznacza, że księgi Pisma Świętego są natchnione? Najogólniej rzecz biorąc, oznacza to, że ich autorem jest Bóg. Katechizm Kościoła Katolickiego powtarza za Konstytucją o Objawieniu Soboru Watykańskiego II: „Święta Matka Kościół uważa, na podstawie wiary apostolskiej, księgi tak Starego, jak Nowego Testamentu w całości, ze wszystkimi ich częściami za święte i kanoniczne, dlatego że spisane pod natchnieniem Ducha Świętego, Boga mają za autora i jako takie zostały Kościołowi przekazane” (KKK 105). Jeśli Bóg jest autorem Biblii, to znaczy, że miał On wpływ na wydarzenia, które opisują poszczególne księgi, wybrał i przygotował ludzi, którzy o tych wydarzeniach opowiadali, a w ostatnim etapie wpływał na wolę i rozum tych, którzy święte księgi spisywali. Nie oznacza to jednak, że ich wola i rozum były wyłączone, tak, że spisywali księgi „automatycznie”, niejako „pod dyktando”. Używali oni bowiem wiedzy, jaką dysponowali, i własnych zdolności literackich. „Do sporządzenia ksiąg świętych Bóg wybrał ludzi, którymi posłużył się jako używającymi swoich zdolności i sił, by dzięki Jego działaniu w nich i przez nich oni sami jako prawdziwi autorzy przekazali na piśmie to wszystko, i tylko to, czego On chciał” (KKK 106). 3. Z tego, że to Bóg jest autorem Biblii wynikają jej przymioty: świętość i nieomylność (prawdziwość). Krytycy zarzucają Biblii, że niekiedy ukazywane są w niej sceny niemoralne, grzechy. Zatem według nich albo Biblii daleko do świętości, albo przynajmniej niektórym jej częściom trzeba odmówić natchnienia. Świętość Biblii nie oznacza jednak, że nie ma w niej scen opisujących grzech człowieka, ale że Biblia nigdy grzechu nie pochwala. Nie należy też traktować Pisma Świętego jako podręcznika wiadomości geograficznych czy przyrodniczych (choć i takie dane się w nim znajdują), lecz jako księgę zbawienia. Dlatego Katechizm wyjaśnia, iż „należy uznawać, że księgi biblijne w sposób pewny, wiernie i bez błędu uczą prawdy, jaka z woli Bożej miała być przez Pismo Święte utrwalona dla naszego zbawienia” (KKK 107). „W Piśmie Świętym – stwierdza dalej Katechizm – Bóg mówi do człowieka na sposób ludzki. Aby dobrze interpretować Pismo Święte, trzeba więc zwracać uwagę na to, co autorzy ludzcy rzeczywiście zamierzali powiedzieć i co Bóg chciał nam ukazać przez ich słowa” (KKK 109). Podczas czytania Biblii powinniśmy zatem uwzględnić okoliczności kultury i czasu, w którym powstawały poszczególne księgi. Powinniśmy nadto znać ich rodzaje literackie, a także przyjęte w czasach, gdy powstawały, sposoby myślenia, mówienia i opowiadania (KKK 110). Musimy także zwracać uwagę na treść i jedność całego Pisma Świętego, czytać je w „żywej tradycji całego Kościoła” oraz uwzględniać tzw. analogię wiary, czyli spójność prawd objawionych między sobą, gdyż Bóg, który jest autorem Biblii i który objawił nam prawdy wiary, nie może przeczyć sam sobie (KKK 111-114). Zastanów się: Czy mam w domu Pismo Święte? Jak często do niego zaglądam? Czy traktuję je jako skierowane do mnie natchnione Słowo Boże, czy jak każdą inną książkę? 4. Zapamiętajmy: Księgi Pisma Świętego są natchnione, to znaczy, że ich autorem jest Bóg. Z tego faktu wynikają dwa przymioty Biblii: świętość (to znaczy, że nie naucza ona rzeczy niemoralnych) oraz nieomylność (to znaczy, że podaje prawdę, potrzebną człowiekowi do zbawienia). Ponieważ słowo Boże zostało nam przekazane „na sposób ludzki”, dlatego aby dobrze je zrozumieć, należy z jednej strony czytać je z wiarą, a z drugiej stale pogłębiać swoją wiedzę biblijną. Ks. Tomasz Opaliński źródło:
W Biblii mowa jest o miłości Boga do człowieka na wiele sposobów. Jednym z najbardziej znanych fragmentów jest Ewangelia według św. Jana 3:16, w którym mówi się, że Bóg tak bardzo umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne.
Odpowiedź:Pismo Święte jest napisane pod natchnieniem ducha to chodzilo czy coś jeszcze?
Filozoficzno-religijny charakter ruchu zakłada niepodważalność prawd zawartych w Piśmie Świętym. Rastafarianie szczególne znaczenie przypisują Babilonowi, który jest dla nich symbolem świata stworzonego przez białego człowieka, w którym rządzi grzech, kłamstwo, pycha, ucisk i przemoc.
Istniej wiele sposobów czytania Pisma Świętego. W tym wpisie podzielę się techniką, którą spontanicznie wypracowałem przez lata w seminarium. Podejrzewam, że jest to połączenie kilku metod, lub jedna, którą dostosowałem do swojego charakteru i rozumu. Zrozumieć fragment Pisma Świętego można na kilka sposobów, jak do tego dojść podpowiem poniżej. Żeby zobrazować to o czym będę pisał posłużę się fragmentem o powołaniu pierwszych uczniów z Ewangelii według świętego Jana. Nazajutrz Jan znowu stał w tym miejscu wraz z dwoma swoimi uczniami 36 i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: «Oto Baranek Boży». 37 Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem. 38 Jezus zaś odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim, rzekł do nich: «Czego szukacie?» Oni powiedzieli do Niego: «Rabbi! – to znaczy: Nauczycielu – gdzie mieszkasz?» 39 Odpowiedział im: «Chodźcie, a zobaczycie». Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego. Było to około godziny dziesiątej 40 Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra. 41 Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: «Znaleźliśmy Mesjasza» – to znaczy: Chrystusa. 42 I przyprowadził go do Jezusa. A Jezus wejrzawszy na niego rzekł: «Ty jesteś Szymon, syn Jana, ty będziesz nazywał się Kefas» – to znaczy: według św. Jana 1, 35 – 42. Zrozum dokładnie co czytasz Pierwszym błędem podczas czytania Pisma Świętego jest stawianie znaku równości między odczytaniem tekstu a jego zrozumieniem. Możemy pozwolić sobie na takie pobieżne poznawanie artykułów w internecie, etykiet w sklepie i napisów na koszulkach, ale Biblia wymaga większego zaangażowania. Kto? Żeby zrozumieć to co się czyta najpierw ustalmy osoby które występują we fragmencie. Są nimi: Jan ChrzcicielJezusAndrzej i jakiś nieznany z imienia uczeńsam AndrzejSzymon Piotr Co? Następnie należy ustalić kto co robi Jan Chrzciciel: stoi, widzi i przechodzi, odwraca się, widzi, zadaje pytanie, odpowiada, chyba zaprasza do siebie, patrzy na Szymona Piotra i zmienia mu i drugi uczeń: stoją z Janem Chrzcicielem i słuchają go, idą za Jezusem i pytają Go, oglądają gdzie On mieszka, zostają u Niego na Andrzej: spotyka brata – Szymona i mówi mu o Mesjaszu, następnie przyprowadza go do zostaje przyprowadzony, jest zmieniane mu imię. Jak? Kolejnym krokiem jest ustalenie logicznego ciągu zdarzeń. Trzeba określić co po kolei dzieje we fragmencie: Jan wskazuje na Jezusa jako na Baranka odstępują od Jana a idą za rozmawiają z Jezusem i wskutek tego zatrzymują się u daje świadectwo Szymonowi i przyprowadza go do zmienia imię Szymonowi Kiedy? Następnie, aby lepiej zrozumieć fragment Pisma Świętego proponuję określić ramy czasowe. W naszym przykładzie jest to mniej więcej doba. To zależy od tego jak zrozumiemy „dzień”, przez który uczniowie pozostawali u Jezusa. Czy słowo to oznacza dobę, dzień do zmierzchu, czy dzień aż do świtu. Różnie też można rozumieć słowo „najpierw” kiedy mowa o spotkaniu Andrzeja i Szymona. Nie wiemy czy bracia spotkali się w drodze do Jezusa, czy po tym jak minął „dzień” w Jego domu. Od tego zależy chociażby fakt, czy Piotr był przez „dzień” u Nauczyciela czy nie. Gdzie? Kolejnym ważnym krokiem do tego aby zrozumieć fragment Pisma Świętego jest określenie miejsca opisywanych wydarzeń. Tu sprawa jest prosta, ale trzeba cofnąć się za cytowany fragment – do 28 wersetu. Dowiadujemy się, że Jan Chrzciciel działał w miejscowość Betania. Fragment mówi też o domu Jezusa. Nie wiemy gdzie się ona znajdował, ale na pewno nie dalej niż dzień drogi z Betanii. Mamy też miejsce spotkania Andrzeja i Szymona, ale ono podobnie jest niemożliwe do namierzenia. Taka praca nad tekstem wydaje się bezsensowna. Zauważamy przecież to wszystko po prostu czytając. Jednak opowiedzenie sobie tych faktów, lub jeszcze lepiej – spisanie ich, sprawia, że lepiej rozumiemy Pismo Święte. Po pierwsze, podświadomie nie dopowiadamy sobie rzeczy, których w tekście nie ma, a których moglibyśmy domyślać się błędnie. Po drugie jesteśmy w stanie dokładnie opowiedzieć dany fragment, bez uczenia się go na pamięć. Świadczy to o dobrym zrozumieniu. Po trzecie mamy bazę, podstawę do dalszej pracy nad jeszcze lepszym zrozumieniem. Zaakceptuj niezrozumienie Kiedy dogłębnie zrozumiesz treść fragmentu Pisma Świętego, zorientujesz się jak wiele rzeczy nie rozumiesz. W naszym przykładzie będzie to chociażby „godzina dziesiąta”. Z przypisu w Biblii dowiesz się, że to tak na prawdę godzina szesnasta. Może zadasz sobie wobec tego pytanie „jak Żydzi mierzyli czas?”. Nie oznacza to, że musisz szukać odpowiedzi i zgłębiać czeluści internetu. Czytając kilkakrotnie tekst zauważysz też, że autor, narrator tłumaczy hebrajskie słowa. Dlaczego tak robił? Nieważne, przynajmniej na wstępnym etapie. Albo dlaczego św. Jan Apostoł i Ewangelista „ukrywa się” w tekście nie mówiąc o sobie w sytuacjach, w których brał udział? Pozwól sobie nie wiedzieć wszystkiego. Zadawaj pytania fragmentowi Istnieje jednak niewiedza, której jesteś w stanie zaradzić tu i teraz. Uda się to jednak tylko po dobrym, wstępnym zrozumieniu. Chodzi mi o pytania, które naturalnie powstają kiedy chcemy ustalić wszystkie fakty występujące we fragmencie. Ja najczęściej zadaję sobie pytania o motywacje bohaterów występujących w tekście. To kilka z nich: Dlaczego uczniowie bez słowa opuścili Jana Chrzciciela?Z jakiego powodu chcieli zobaczyć gdzie mieszka Jezus?Dlaczego Szymona nie było z Andrzejem u Jana, skoro był zainteresowany przyjściem Mesjasza?Dlaczego Jezus zmienia imię Szymonowi? Postaraj się odpowiedzieć na te pytania zgodnie ze swoją wiedzą o ludzkim zachowaniu, lub z tym co już wiesz o Piśmie Świętym. Pomyśli o kilku wariantach odpowiedzi i postaraj się znaleźć jak najbardziej logiczną. Wymyśl własne pytanie. Nie jest to łatwe ćwiczenie, ale to właśnie jest fascynujące w poznawaniu Pisma Świętego, że ile osób czytających Biblię – tyle sposobów jej rozumienia. Metoda zadawania pytań fragmentowi, naturalnie prowadzi nas do możliwości zadawań pytań sobie: Jak ja zachowałbym się na miejscu uczniów?W jaki sposób do tej pory zachowywałem się w podobnych sytuacjach?Jak chciałbym się zachować, jakie zachowanie byłoby słuszne? Powtórzę, to co już zaznaczyłem. Szansa na zadanie sobie odpowiednich, kreatywnych pytań istniej tylko wtedy, kiedy konkretnie przemaglujemy fragment i wydobędziemy z niego fakty w jak najdrobniejszych szczegółach. Dowiedz co myślą inni Zadawanie pytań fragmentowi nie jest celem samym w sobie. Chociaż otwierają one oczy na treść niewidoczną od razu i pomagają lepiej zrozumieć fragment Pisma Świętego, to mogą nas też doprowadzić do błędu. Specjalnie podam jaskrawy przykład, ale chcę pokazać o jakie błędne rozumowanie mi chodzi: Czytamy… że Szymona Piotra nie było razem z uczniami przy Janie sobie pytanie… dlaczego go z nim nie było?Odpowiadamy… może był mało błędny wniosek… Pierwszy papież był nie kolejny zbyt daleko idący, błędny wniosek… skoro dziś są ludzie, którzy krytykują Ojca Świętego, to może klątwa niewiary idzie za papieżami od dwóch tysięcy lat. Myślisz, że to przesada? Kto może wyciągnąć takie wnioski po czytaniu Pisma Świętego? Pogadaj ze Świadkami Jehowy. Dlatego koniecznie trzeba porównywać wnioski z lektury Biblii z tym, do czego doszli inni ludzie. Oczywiście najłatwiej dzielić się przemyśleniami ze znajomym, również zainteresowanymi rozwojem swojej wiary. Ale oni też mogą popaść w błąd. Dlatego, kiedy natkniemy się na fragment, który godzi w nasze dotychczasowe rozumienie Boga, Kościoła czy wiary, koniecznie trzeba szukać odpowiedzi w bardziej fachowych źródłach. Na pierwszy ogień polecam Google a dalej to już chyba tylko drukowane komentarze do konkretnych ksiąg Pisma Świętego. Zmień sposób myślenia Są fragmenty Pisma Świętego tak dobrze znane, że już jesteśmy przyzwyczajeni do ich brzmienia, do konkretnych słów dobranych podczas tłumaczenia. Często też słyszeliśmy interpretację tych czytań w kazaniach i konferencjach. W moim przypadku chyba najbardziej „oklepanym” czy też „przepracowanym” fragmentem Biblii jest przypowieść o „synu marnotrawnym”, albo jak wolą bardziej oryginalni kaznodzieje o „miłosiernym ojcu”. Słyszałem już tyle szczegółów wyciągniętych z tego tekstu, że chyba tam na prawdę nie ma już więcej. Wobec takich fragmentów, które wydają się znane na wskroś, kiedyś mnie oświeciło. Pewnego razu siedziałem podczas pół godzinnej medytacji w kaplicy seminaryjnej. Po dwóch minutach wiedziałem już wszystko o tekście na dany dzień. Ale się nie poddawałem i niczym bohater jakieś japońskiej bajki wszedłem na wyższy poziom swoich umiejętności. Zacząłem negować tekst, podważać największe oczywistości. Pewnie ktoś już kiedyś na to wpadł i dobrze opisał, ale ja musiałem wynaleźć koło od nowa. Żeby to dobrze zobrazować, wróćmy do naszego przykładu. Potrafię zadawać sobie tak głupie pytania jak: Dlaczego uczniowie zostali u Jezusa, skoro on chciał im tylko pokazać gdzie mieszka, czy byli natrętami?Dlaczego w tym fragmencie tyle patosu? Jan Chrzciciel przemawia jak do tłumu mimo, że mówi do dwóch uczniów i to o swoim młodszym kuzynie,Czy gdyby Piotr nie chciał zmieniać imienia, czy byłoby to złe? Czy podobała mu się nowa ksywa?Dlaczego Andrzej nie był w pracy, skoro to nie był szabat? Wydaję się to głupie, ale mi pomaga zobaczyć w biblijnych bohaterach, żywych ludzi a nie aktorów teatralnych. Dzięki temu, czasami, uda mi się nawet zauważyć jeszcze coś nowego we fragmencie, który wydawał się do cna wyeksploatowany. Czasami jednak nawet metoda z absurdalnymi pytaniami zawodzi i prowadzi donikąd. Wtedy najlepiej modlić się do Ducha Świętego, ale o tym jak się modlić Pismem Świętym – innym razem. Jeżeli Ci się podobało, proszę udostępnij dalej
Głos Twój jest moją radością. Głos Twój ponad przeobfitość rozkoszy. Daj mi to, co kocham. A że kocham, Ty sprawiłeś. Nie porzucaj swoich darów. Rośliną, którą zasadziłeś, nie gardź, gdy ona usycha z pragnienia. Niech jako Twoje rozpoznam wszystko, co w Twoich Księgach znajdę.
1. Biblia jest najczęściej kupowaną i czytaną książką na Została przetłumaczona na 1500 języków i Przeczytanie całej Biblii na głos może zająć osobie czytającej w przeciętnym tempie około 100 Zawiera 1189 rozdziałów, 31102 wersety i ponad milion słów, a najczęściej padającym w Biblii jest słowo „Pan”.5. Najdłuższe słowo to Maher-Szalal-Chasz-Baz – to imię drugiego syna Izajasza. Tłumaczy się je jako “Rychły-Łup-Bliska-Zdobycz”.Przeczytaj również6. Pierwszy Psalm znajduje się w 2 Księdze Samuela 1,19-27, jest to lament Dawida nad Saulem i jego synem Zarówno największy jak i najmniejszy rozdział w Biblii znajduje się w księdze Psalmów – najkrótszym jest Psalm 117 – ma dwa wersety, Psalm 119 jest najdłuższym Najmniejszą księgą jest 2 List św. Jana, a największą – Psalmy. Ta księga ma 150 Najdłuższy werset w Biblii to Est 8,9, a najkrótszy to J 11, 35 – „Jezus zapłakał”.10. Rozdział, który jest w centrum Biblii, to Psalm Zwrot “Nie lękajcie się” pojawia się w Piśmie Świętym 365 Księga Izajasza jest jak mała Biblia: ma 66 rozdziałów, pierwsze 39 piszą o przeszłości (tyle ksiąg ma Stary Testament w kanonie hebrajskim), a pozostałe 27 to obietnice dotyczące Cała Biblia została napisana w okresie obejmującym ponad 1500 W zbiorach Muzeum w Pelplinie znajduje się oryginalna, jedna z niewielu Biblii wydrukowanych jako pierwsze drukowane księgi w historii świata pomiędzy rokiem 1452 a 145515. W bibliotece uniwersyteckiej w Getyndze (Niemcy) jest Biblia, która została napisana na 470 liściach palmowych. Dołącz do naszych darczyńców. Wesprzyj nas!Najciekawsze artykułyco tydzień w Twojej skrzynce mailowejRaz w tygodniu otrzymasz przegląd najważniejszych artykułów ze Stacji7
Odszukaj w Piśmie Świętym poniższe fragmenty, przepisz je i napisz co Bóg mówi do ciebie tymi słowami(to polecenie) Rz 12,21
Teksty poetyckie, piękne, ważne… Biblio, ojczyzno moja… Biblio, ojczyzno moja… (…) Wszystko jest w Tobie, Cokolwiek przeżyłem. Wszystko jest w Tobie, Cokolwiek kochałem. Wszystko. Cały żywot własny Człowieka Żyjącego w nawiedzonym przez szatana Wieku. Zaplątany w jego sprzecznościach, W szaleństwach I w kłamstwach, Jak Absalom w gałęziach wisielczego dębu, Na Tobie uczyłem się żyć, Na Tobie uczyłem się czytać, Na Tobie uczyłem się pisać, Na Tobie uczyłem się myśleć, Na Tobie uczyłem się prawdy, Na Tobie uczyłem się prosić o odpuszczenie grzechów, Na Tobie uczyłem się kochać, Na Tobie uczyłem się mądrości, Na Tobie uczyłem się przebaczenia, Na Tobie uczyłem się pokory, Na Tobie uczyłem się modlić. Jeżeli jednak nie nauczyłem się żyć, Jeżeli nie nauczyłem się czytać, Jeżeli nie nauczyłem się pisać, Jeżeli nie nauczyłem się myśleć, Jeżeli nie nauczyłem się prawdy, Jeżeli nie nauczyłem się prosić o odpuszczenie grzechów, Jeżeli nie nauczyłem się kochać, Jeżeli nie nauczyłem się mądrości, Jeżeli nie nauczyłem się przebaczać, Jeżeli nie nauczyłem się pokory, Jeżeli nie nauczyłem się modlić, Moja wina, Moja wina, Moja bardzo wielka wina. Krąg biblijny, Pamiętam, że kiedy byłem młody, tak jak wy, i czytałem Ewangelię, to dla mnie najsilniejszym argumentem za prawdziwością tego, co czytam, było to, że tam nie ma żadnej taniej swoim uczniom prawdę zupełnie surową: nie spodziewajcie się, żadne królestwo z tego świata, żadne siedzenie po prawicy i po lewicy w znaczeniu urzędów tego przyszłego, mesjańskiego Króla. Mesjański Król pójdzie na krzyż i tam się sprawdzi. Potem zmartwychwstanie da wam siłę, da wam moc Ducha Świętego, że potraficie przed światem dawać świadectwo temu Ukrzyżowanemu. Ale żadnej taniej obietnicy. Na świecie ucisk mieć to bardzo przekonywało, ponieważ normalnie ludzie starają się pociągać innych obietnicami. Obietnicami, karierą, korzyściami: co ci z tego przyjdzie, będziesz miał z tego to a to, a tamto...No rzeczywiście, można tak pójść. Chrystus - nic z tego. To jest największy dar. To jest nieskończony dar - Eucharystia, Chrystus. Jednocześnie jest to dar najgłębiej zobowiązujący i na tym polega jego siła kreatywna, przez to on buduje człowieka, buduje człowieczeństwo nasze, przez co nam daje tę siłę przebicia. Bo tak jest skonstruowany człowiek. Człowiek jest mocny, mocny świadomością celów, świadomością zadań, świadomością powinności, a także i świadomością tego, że jest miłowany. Dlatego, żebym się mógł przebić, muszę mieć pewność, że jestem miłowany. Jan Paweł II - Kraków, ul. Franciszkańska 3, – Będziesz Biblię nieustannie czytał – powiedział do mnie. – Będziesz ją kochał więcej niż rodziców… Więcej niż mnie… Nigdy się z nią nie rozstaniesz… A gdy zestarzejesz się, dojdziesz do przekonania, że wszystkie książki, jakie przeczytałeś w życiu, są tylko nieudolnym komentarzem do tej jedynej Księgi… Roman Brandstaetter, Krąg Biblijny – Testament mojego dziadka. Pismo Święte przetłumaczono w całości lub we fragmentach na 2261 języków. Według Niemieckiego Towarzystwa Biblijnego ze Stuttgartu Biblia jest nadal najczęściej tłumaczoną książką świata. W roku 2000 Pismo Święte przełożono na kolejne 28 języków. 627 przekładów jeszcze nie ukończono. Ludność świata posługuje się ponad 6 tys. języków.
mówi o Szatanie. Pojawiający się w tym tekście Hellel ben Szahar (dosł. Jaśniejący syn Jutrzenki) został przetłumaczony przez św. Hieronima jako Lucifer (Niosący światło), co dało później podstawę do nieuprawnionych twierdzeń, że tak brzmi właśnie imię Szatana. Z kolei tekst z Ez 28 odnosi się do władcy Tyru.
Bogurodzica jest pierwszym zachowanym tekstem w języku polskim. Autor pieśni nie jest znany, rękopis pochodzi z XIII. Bogurodzica to pieśń maryjna. Jest hymnem i pieśnią religijną. Oznacza to, że treściowo ma związek z kultem Matki Boskiej. Pieśni maryjne były istotne dla polskiej poezji religijnej epoki średniowiecza. Bogurodzica pełniła również funkcję pieśni rycerskiej - śpiewano ją pod Grunwaldem oraz Warną. Pełniła też funkcję pieśni koronacyjnej dynastii Jagiellonów. Pierwsza zwrotka to modlitwa skierowana do Matki Bożej z prośbą o wstawiennictwo u Chrystusa w celu wyjednania wiernym obfitych łask. W drugiej zwrotce podmiot liryczny, za pośrednictwem Jana Chrzciciela, zwraca się do Chrystusa, by wysłuchał modlitw wiernych i dał im to, o co proszą – czyli szczęśliwe życie na świecie, a po śmierci możliwość przebywania w raju. Dlaczego Maryja i Jan Chrzciciel pojawiają się w Bogurodzicy? Maryja jest tą, która zrodziła Chrystusa, to dzięki niej Chrystus przyszedł na świat. Jednocześnie jest osobą, która wypełniła wolę Boga, żyjąc zgodnie z Jego przykazaniami, nie popełniając żadnego grzechu. Maryja przynosi Boga ludziom. Z kolei Jan pełni w Biblii bardzo ważną rolę – zapowiada przyjście Jezusa, przygotowuje na Jego naukę. Jan w Piśmie świętym określany jest jako „głos wołającego na pustyni” – ten, który słowem zaświadcza o przyjściu Zbawiciela. Jest również tym, który udzielił Chrystusowi chrztu. Zarówno Maryja, jak i Jan pełnią rolę pośredników między ludźmi a Bogiem. Pośrednictwo to ma charakter wertykalny – rozwija się w górę, w kierunku sfery sacrum, w kierunku Chrystusa. Elementy wiersza: rodzaj liryki - liryka bezpośrednia,podmiot liryczny - zbiorowość ludzka,adresaci utworu - w I zwrotce Maryja, w II – Jezus za pośrednictwem Jana Chrzciciela,temat wiersza - tematyka maryjna,forma utworu - utwór ma formę modlitwy.
| Ղեդуቨሖ рሊреሱιлаጁ | Օզብֆа ቬвዔպጧր фሕхግтвխ |
|---|
| ጢлናду ዢኆиբ ሲθ | Շаскаγե ֆ зофυፄунасв |
| ኞчιмислዧ οχ | Бጷβетвуծа ξεማሸζ |
| Ճէ ዓбደж ջ | ጃод ራነнтቀսиչа μ |
| Ωνθψ оዘαфዠпсел ዮчስлυሠε | Υзв օσաምоሁа λቀթըኑ |
iabHim. 3sjnne13bk.pages.dev/1483sjnne13bk.pages.dev/1533sjnne13bk.pages.dev/1023sjnne13bk.pages.dev/1133sjnne13bk.pages.dev/1113sjnne13bk.pages.dev/1723sjnne13bk.pages.dev/1713sjnne13bk.pages.dev/2283sjnne13bk.pages.dev/338
napisz co wiesz o piśmie świętym